Fakty i ciekawostki o klasycznym Mini
Minęło ponad 60 lat od wprowadzenia na rynek kultowego Mini – samochodu, który zmotoryzował Wielką Brytanię.
Dzięki prostej konstrukcji – napędowi na przednie koła, silnikowi montowanemu poprzecznie, rozstawie kół „w każdym rogu” i stylowej karoserii, stał się wzorem do naśladowania dla wszystkich małych pojazdów.
Z okazji niedawnej rocznicy powstania tego kultowego samochodu, prezentujemy kilka fascynujących faktów i liczb o nim:
- W latach 1959-2000 wyprodukowano ponad 5,3 miliona samochodów Mini (choć dokładna liczba jest sporna).
- Pierwsze wyprodukowane Mini, nadal istnieje i jest wystawione w Brytyjskim Muzeum Motoryzacji w Gaydon – podobnie jak ostatni egzemplarz z tej linii, Cooper Sport 500 „X411 JOP” oraz słynny „33 EJB”, czyli Mini-Cooper w którym Paddy Hopkirk wygrał Rajd Monte Carlo w 1964 r.
- Decyzja o zbudowaniu tak małego i ekonomicznego samochodu została zainspirowana kryzysem paliwowym w Suezie w 1956 r.
- W budowę każdego Mini zaangażowanych było 3 016 śrub, wkrętów i nakrętek
- Mówi się, że obszerne kieszenie w drzwiach zostały zaprojektowane tak, aby pomieścić składniki ulubionego drinka projektanta Aleca Issigonisa – wytrawnego martini, czyli butelki ginu Gordon’s i wermutu.
- 27 – tyle osób, zmieściło się w klasycznym Mini.
- Spódniczka mini została podobno nazwana na cześć samochodu Mini, ulubionego samochodu Mary Quant – co skomentowała słowami: „żadne z nich nie jest dłuższa niż to konieczne”.
- Choć Mini było wyraźnie skierowane do niższego segmentu rynku, często opisywano je jako „bezklasowe”, ponieważ znalazło uznanie wśród gwiazd filmowych, idoli sportowych i ikon popu – w tym wszystkich czterech Beatlesów.
- Przeguby homokinetyczne na wałach napędowych zostały podobno zaadaptowane z konstrukcji stosowanej w peryskopach okrętów podwodnych
- Projektant Mini, Sir Alexander Arnold Constantine Issigonis, urodził się w 1906 r. w Smyrnie (obecnie Izmir w Turcji) z ojca Greka i matki Niemki. Był kuzynem Bernda Pischetsriedera, byłego dyrektora BMW, a następnie Volkswagena.
- Produkowano Mini w wersji Moke z przeznaczeniem militarnym. Okazało się jednak nieprzydatne dla wojska. Ostatecznie zdobyło globalną popularność jako pojazd rekreacyjny i użytkowy – w latach 1964-1968 wyprodukowano około 50 000 egzemplarzy.
- Wczesne Mini były sprzedawane z opcją wiklinowych koszy specjalnie wyprofilowanych tak, aby mieściły się pod tylnym siedzeniem.
- 26,5 sekundy – to czas potrzebny do rozpędzenia 850 cm3 Mini z od 0 do 100 kmh.
- 182 000 funtów – to największa kwota zapłacona za Mini na aukcji. Był to Radford de Ville Cooper S, którego właścicielem był kiedyś Paul McCartney.
- W 1959 roku zbudowanie każdego Mini zajmowało 30 godzin.
- Mini sprzedawane w Danii nosiły oznaczenie Morris Mascot
- Gdyby postawić wszystkie klasyczne Mini jedno za drugim można by nimi „owinąć” granicę Wielkiej Brytanii, dwukrotnie.
- Mini okazały się cudami sportów motorowych, a wśród ich licznych sukcesów było pięć brytyjskich mistrzostw sedanów, dwa europejskie mistrzostwa samochodów turystycznych i trzy brytyjskie mistrzostwa rajdowe, a Cooper S wygrał Rajd Monte Carlo w latach 1964, 1965 i 1967.
- Ponad połowa Mini wyprodukowanych w Wielkiej Brytanii trafiała na eksport.
- Przez cały okres produkcji Mini było napędzane siedmioma rozmiarami silnika serii A – 848 cm3, 970 cm3, 997 cm3, 998 cm3, 1071 cm3, 1098 cm3 i 1275 cm3.
- Ostatni wyprodukowany klasyczny model Mini, Solar Red Cooper Sport 500 zjechał z linii produkcyjnej Longbridge 4 października 2000 roku. Za kierownicą siedziała gwiazda muzyki pop z lat 60-tych, Lulu.